Verkocht!

Tja, en toen was ik in korte tijd twee ligfietsen kwijt. Twee weken geleden heb ik de Saiga verkocht. Ik had de fiets aangeschaft als project. Vanwege de vorm, het hoge stuur en het chopper zadel had ik het idee er een ratlook fiets van te maken. Het frame had sowieso een opknapbeurt nodig want het was redelijk roestig. Aangezien ik er niet aan toe kwam heb ik de fiets weer te koop gezet en redelijk snel een nieuwe eigenaar gevonden. Misschien is dat ook beter.

Vandaag is ook de WAW verkocht en dat betekent dat ik voor het eerst in 20 jaar ligfietsloos ben. Niet fietsloos, integendeel. Ik doe het woon/werkverkeer tegenwoordig met een speedpedelec. Dat bevalt tot nu toe erg goed maar het slechte weer moet nog komen! Ik heb dan ook voor het eerst in diezelfde 20 jaar een regenbroek gekocht!

De WAW is vanmiddag door zijn nieuwe eigenaar opgehaald. Deze moedige man besloot met de trein te komen en terug te fietsen. Ruim 180 km in een "nieuwe" velomobiel vind ik een uitdaging! Ik heb voorgesteld dit blog ook over te dragen aan de nieuwe eigenaar. Ik krijg daar nog reactie op.

De knoop doorgehakt

En dat wil zeggen dat ik afscheid ga nemen van de WAW. Afgelopen maanden heb ik de WAW misschien twee of drie keer gebruikt. en dat is gewoon te weinig. Dus heb ik besloten om een nieuwe eigenaar te zoeken. Ik bied de WAW aan via Marktplaats. Ik ga proberen dit blog over te dragen aan de nieuwe eigenaar. Zo is het ook begonnen ;-)

Laag bij de grond

Tja, een wat bijzondere titel want hij doet iets lafs vermoeden. Je kunt het gelukkig ook anders opvatten. Enige tijd geleden had ik het over een time lapse die ik zou maken van mijn woon-werk rit. De voorbereiding kostte echter meer tijd dan gedacht. Eerst de camera: die had ik gebruikt voor een time lapse opname in Duitsland. In Osterode werd tijdens een kunstmanifestatie een vakwerkhuisje gebouwd door een groep Franse scholieren onder leiding van een Duitse timmerman. Die Duitse timmerman kwam uit de regio en was jaren geleden naar Frankrijk geëmigreerd en docent van de groep jongeren. Toen ik de groep en de timmerman ontmoette kwamen we al snel op het idee om de bouw van het huisje als time lapse vast te leggen. Ik beschik over een kleine camera die onopvallend ergens opgesteld kon worden en die bovendien per app bestuurd kan worden. De timmerman zou halverwege het project weer naar Frankrijk gaan en droeg het leiderschap en de bediening van de camera over aan een Franse collega. Alles bij elkaar vond ik het best spannend hoe de time lapse zou worden. En het resultaat kan ik meteen met jullie delen:

 Na deze opnamen moest de camera weer naar Nederland, ook dat duurde even... Toen kon ik beginnen met montage op de WAW. Ik vond een mooi plekje naast het rechter voorwiel. Daar zit een serie boutjes waarmee de neus vastzit. Boutje los, beugeltje erop en boutje weer vast. Waterdichte behuizing erop geschroefd en de camera er in. Mooi laag bij de grond! Deze foto is het resultaat:

Een time lapse zat er vervolgens niet meer in omdat de camera aan had gestaan en de accu leeg was. Soms lijkt het zo makkelijk om een time lapse te maken maar op onverwachte momenten gaan er onverwachte zaken fout. De time lapse houden jullie nog even te goed. Misschien ook maar goed want het is al redelijk schemerig als ik naar huis rijdt. Een beetje zon doet wonderen, ook voor een filmpje ;-)

De herfst nadert

De zomervakantie is voorbij. En daarmee lijkt de zomer ook voorbij. Meteorologisch gezien eindigt de zomer deze week. 's Ochtends is het al een stuk frisser en is er mist. Vooral die mist noopt tot wat meer alertheid in het verkeer en zeker met de WAW en eigenlijk elke velomobiel en lage ligger. De verlichting gaat dus 's ochtends aan. Ik rij met de open kap op de WAW, geen last van beslagen ruitjes dus ;-) Bovendien is het 's middags zo warm dat een dichte kap de WAW in een sauna zou veranderen. Afgelopen dagen heb ik mijn cameraatje meegenomen in de hoop een mooi plaatje met wat mist en de opkomende zon te maken. Dat is gelukt (al zeg ik het zelf) Om de rit niet te vertragen heb ik tijdens het rijden aan aantal foto's gemaakt. De meeste zijn redelijk scherp geworden maar de compositie is niet altijd even fraai. Ik heb de zon schuin achter op de heenweg dus ik moet de camera ook naar achteren richten voor een mooi plaatje en aangezien de camera een vast en niet een draaibaar display heeft, is het een beetje gokken. Net nadat ik deze foto had gemaakt staken twee reeën de weg over. Ze bleven even rustig staan om te kijken wat er aan kwam. Waarschijnlijk hielden ze niet van oranje of van wortels, dat kan ook natuurlijk, want toen ik dichterbij kwam waren ze snel vertrokken! Helaas cameraatje net weer weggeborgen en dus geen plaatje. Ik overweeg nog een actioncam op de WAW te zetten. Tot nu toe bevalt me het fish eye effect van die camera's voor normale foto's niet zo. Ik heb de Gopro en de Sony Actioncam al geprobeerd. Als special effect bij bijvoorbeeld een filmpje of een time lapse vind ik dat geen probleem. De komende twee weken is de Sony nog bezig met een time lapse. Een time lapse van de woon/werk rit komt later.

Stoelendans

Naast de WAW staat in de garage nog een Sinner trike. Die is vooral bedoeld als boodschappenfiets. De grote tas achterop biedt ruimte genoeg. Alleen een krat bier past niet echt. Op m'n vorige trike zat een opbergbak gemonteerd daar paste wel een krat in. Bovendien had ik daar een aanhangertje bij waar nog eens twee kratten in pasten. Nu ben ik niet zo'n dorstig type maar het geeft wel aan hoeveel spullen er mee konden. Die trike verkocht ik enige jaren geleden. En daar kreeg ik spijt van. De WAW is als boodschappenfiets nu eenmaal niet geschikt (Oeps!) Ik vond later voor een geschikte prijs een tweedehands trike. Het nieuwere model, zonder de knik in het frame en ook met het nieuwere zitje er op. En dat zitje in combinatie met het lage onderstuur beviel me niet zo op de langere duur. Bij Sinner heb ik een opgebogen onderstuur besteld. Dat was snel gemonteerd. Alle kabels moesten worden vervangen want die waren te kort. Dat stuur beviel me een stuk beter maar het stoeltje zat me niet lekker. Het gaf te veel steun in m'n onderrug. Enkele jaren gelden had ik ook een Sinner 16/20 met een stoeltje wat wel lekker zat. Dus ben ik op zoek gegaan naar een dergelijk exemplaar. Ik vond er ook één! Alleen zat daar een bouwpakket aan vast. Het hele spul gekocht en het stoeltje op m'n trike gemonteerd. Dat zat beter!

'oud' en 'nieuw'

Al met al ben ik niet ontevreden over de trike. De derailleur en de remmen moeten nog een keer worden afgesteld maar dat zal ook komen doordat er nieuwe kabels op zitten. Ik zoek nog een kussentje. Want het 'nieuwe' stoeltje is iets kleiner en heeft een andere vorm zodat ik het 'oude' kussentje niet over kan zetten.
Nu heb ik dus een bouwpakket te koop van een Jouta lookalike met een Sinner stoeltje! Bij dit pakket zitten: frame, stoeltje, velgen, spatborden en wat klein spul. Je zult er zelf naven en een derailleur en nog wat lossen onderdelen bij moeten zoeken om er een rijdende fiets van te maken.

Te koop: Jouta lookalike bouwpakket!

Een Saiga

De nog steeds glanzende WAW heeft ondertussen een stijlvolle kamergenoot gekregen. Eigenlijk was ik op zoek naar een ander zitje voor mijn Sinner ligfiets maar al struinend over internet kwam ik deze Saiga tegen. Een ligfiets met een snufje jaren 70. Want het chopper zadel en het hoge stuur komen rechtstreeks van zo'n chopperfiets uit die tijd als je het mij vraagt. De Saiga stamt uit begin jaren 90 en is een nederlands product. De fiets heeft 6 versnellingen waarbij de derailleur in een soort tussenasconstructie is opgenomen. De fiets behoeft een opknapbeurt. Het frame is behoorlijk geroest en kan een nieuw likje verf gebruiken. Ik wil de fiets niet in de originele staat brengen maar heb wel ideeën over een nieuw uiterlijk. Dit wordt gewoon een project waar ik de tijd voor neem. Passend vervoer heb ik: de WAW is weer geschikt voor woon/werkverkeer en de Sinner kan als boodschappenfiets dienst doen.

WAW015 rijdt weer...

Afgelopen jaren stond mijn WAW stil.  Een kettingwiel was beschadigd geraakt. Dat gebeurde toen ik over een hobbel reed en de ketting van het voorblad sprong. Onder het eerste kettinggeleidewiel sloeg de ketting vast en dat was het einde van de rit. Het kettinggeleidewiel was gebroken. k heb een nieuw wiel besteld en gemonteerd. Maar een aantal weken later gebeurde hetzelfde en nu was de ketting ook beschadigd. Een modificatie van de kettinggeleiding leek de oplossing. Dat heeft even geduurd. En daar was een minder prettige reden voor. Ik kreeg last van tinitus. En tamelijk ernstig ook. Na diverse onderzoeken kreeg ik te horen dat ik niks mankeerde en goed gezond was. Nou ja behalve die tinitus dan. De eerste weken heb ik nagenoeg niet geslapen. Het spreekt voor zich dat je dan overdag weinig energie hebt om iets te doen. Laat staan de WAW te repareren. Gaandeweg ging het met de nachtrust beter. Vervolgens kwam ook wat energie terug. Toen ben ik langzaamaan weer één en ander gaan doen. De lijst achterstallig werk was flink gegroeid en de WAW stond zeker niet bovenaan. Begin dit jaar ben ik begonnen met therapiesessies die wat verbetering brachten. Snel gaat dat niet en af en toe zit ik ook weer in een flinke dip. Maar het idee om de WAW te repareren kreeg weer meer vorm. Afgelopen week ben ik met de klus begonnen. Het meeste materiaal had ik al liggen. De kettinggeleiding is aangepast. De ketting loopt nu door slangen naar het voorblad. Dat scheelt vieze broekspijpen en het houdt de ketting mooi op z'n plaats. Voorzichtig een proefritje gemaakt, het liep mooi! Terug de schuur in. Omdat de voor en achterkant nog gedemonteerd waren heb ik meteen een nieuw achterlicht gemonteerd. Een Busch und Müller, toch wel mijn favoriet op het gebied van fiets verlichting. Het achterlicht is aangesloten op één van de voorlampen zodat alles met één schakelaar te bedienen is. Toen de WAW weer in elkaar gezet. Vervolgens gewassen. En dat was echt nodig! Gepoetst en toen een fotoshoot gedaan. De roestige achtergrond is van een pand in Gorredijk. Klein flitsertje op een driepootje erbij om de boel iets aan te lichten want het was wat donker weer. De rit naar Gorredijk was genieten! Jammer dat de batterij van het fietscomputertje leeg was, geen snelheid te zien :-( De foto van de shoot zie je hieronder. Maandag eerste keer woon/werk verkeer. Ik ben benieuwd!